It ain’t over till it’s over…..
D1 van 18 naar 27 holes!
11 mei was de dag! Bijna iedereen in de poule en iedereen die we spraken was er al van overtuigd dat we de poulewinst gingen halen, maar wijzelf wisten dat het nog best pittig kon worden. Kleiburg had net als wij 8 speelsters op de lijst, en we wisten niet wie er ingezet ging worden. De dames van ANWB wilden ons ook nog heel erg graag van die eerste plek zien verdwijnen. Dus dat werd spannend!
Er is veel vooraf gegaan aan dit mooie competitieseizoen. Er werd een onverwachte nieuwe speelster geïntroduceerd in ons hechte clubje. Het was voor ons allen, inclusief zijzelf, heel even wennen, maar gelukkig ging zij al snel naadloos op in het geheel. Toen kwam het topoverleg, thuis bij Mieke, onze nieuwe captain. Wilden wij eigenlijk wel 18 holes spelen, zou het wel leuk zijn? De teleurstelling van de degradatie in 2024 lag nog vers in het geheugen. Niet iedereen was direct enthousiast. Sommigen van ons hadden een voorkeur voor 36, maar dat zou allerlei complicaties met zich meebrengen. Hadden wij niet een verplichting aan onszelf om ons terug te knokken naar de 27? Dit argument gaf uiteindelijk de doorslag. We gingen ervoor, D1 terug naar de 1e klasse. Onze teamapp kreeg dan ook de titel: “D1 van 18 naar 27 holes”.
Ons team is een (h)echt team, met echte afspraken en een mooie samenwerking, vaak spontaan. ‘Zelfsturend’ zou het in huidige management termen heten. Met Mieke als captain, die af en toe wat bijstuurt. Afspraken waren dat we in principe allemaal 3 wedstrijden spelen (niet iedereen blij, en jammer dan als jij degene bent die op Noordwijk uitvalt, maar vervolgens wel opgeroepen wordt om te caddy-en). Maar allemaal zonder morren. Keuzes voor de wekelijkse opstelling werden al vroeg in het seizoen gemaakt door een geavanceerde AI-tool (genaamd 18to27GPT) gebaseerd op een algoritme dat, rekening houdend met de onbekende handicaps van al onze tegenstandsters, willekeurig 2 namen uit de lijst van 8 kiest die afvallen in een bepaalde week. Voor de digibeten onder ons ook wel bekend als “lootjes trekken”. Dit is inmiddels een jaarlijks terugkerend hoogtepunt, gefaciliteerd door Janet, met beeldopnames voor de afwezigen en vrolijke tekstuele ondersteuning. Het speelschema staat vast, tenzij de captain besluit in te grijpen!
Tijdens de drie voorgaande wedstrijddagen, waar we jullie al verslag van gedaan hebben, was het al vaker spannend tot op de laatste hole. Zo ook weer deze laatste zondag. We mochten aantreden op Groendael, met veel ‘wasteland’ en water, af en toe wat fairway en hele snelle greens. Kalm blijven was het motto, want het was tergend langzaam. We waren de tweede start van de dag en de dames voor ons hadden geen haast. Tergend langzaam is een betere omschrijving. Naast onze trouwe supporters (Bob, Anna en familie, Tijn en wat onbekende heren van Groendael) waren onze meest enthousiaste supporters de dames van Noordwijk, omdat zij degradatie zouden vermijden als wij de dagwinst zouden opstrijken. Tot op de laatste hole werden de bunkers uitgebreid gebruikt. Nagelbijtende finish van onze laatste flight, maar het was gelukt! De buit was binnen, we konden aan de bubbels.
We zijn trots op dit resultaat en trots op onszelf als team. We gingen ervoor, met wat discussie aan de start van het seizoen maar vervolgens werkten wij als team, helemaal op eigen kracht, naar een promotie toe. Tot volgend jaar in de 1e klasse!
Erna, Janet, Krystina, Marijke, Mieke, Miranda, Mirli, en Nicole
