OCTO JOURNAAL RGC
4 september 2020
50ste editie
Waarde Octo’s,
Toen de Chroniqueur mij uitnodigde een inleiding te schrijven bij de 50ste aflevering van het Octo Journaal dacht ik gelijk aan een geliefde uitspraak van mijn moeder “Als je wat bewaart dan heb je wat …” Uit een doosje of een laatje haalde ze dan precies tevoorschijn wat ik op dat moment dacht nodig te hebben. Een wijze raad die ik altijd onthouden heb.
Dus pakte ik uit mijn Octo-archief map II met daarin de eerste aflevering van het Octo Journaal van december 2015. Het eerste nummer al gelijk gevuld met interessante onderwerpen: winnaars van het afgelopen speelseizoen, een reis naar Indonesië en de belevenissen van een onverschrokken zeevaarder Hendrik Hamel (!) die in 1653 door een storm op de kust van Korea strandde. Met de tekst versierd met een fraaie foto van de aanwezige Octo’s, nog gemaakt door Frans Meijs.
Naar mijn mening werd met deze eerste aflevering een waardevolle traditie ingezet. Dit geldt temeer omdat ons clubblad al jarenlang ter ziele is. Een teken van waardering is ook dat elke aflevering op de website van de club wordt opgenomen. Ik eindig met dank uit te spreken aan allen die een bijdrage leveren aan deze periodiek.
Ies van Geest
Voorzitter Octo Commissie
Ω
Ons dashboard memoreert dat deze 50ste editie van het Octo Journaal zich inderdaad een jubileumnummer mag noemen. De huidige tijd van social distancing belet ons niet even stil te staan bij het bereiken van deze mijlpaal. Immers, de realiteit van de dag van vandaag leert dat een minuscuul en geniepig virusje voorzien van talloze hoorntjes, ons lot en dat van anderen op deze aardkloot kan bepalen. Welnu, het Octo Journaal is in 2015 voor het eerst verschenen als medium met name voor de Octo’s die zich als vriendengroep onder leiding van Marten Beels in 2002 hadden verenigd. Roel Jense heeft deze senioren golfgroep, een adolescentieleeftijd van 18 jaar geleden, geïnstalleerd. Het boeiende van deze groep is dat elk jaar weer -langs natuurlijke weg- potentiële leeftijdgenoten in aanmerking komen om toe te treden.
Theo Bouwman in actie bij H. 15
Verleden week hebben we de zomerstorm Francis met code geel, geldend voor het gehele land met windstoten tot 95 km per uur, op de RGC getrotseerd. Overigens was hier in het westen het hoogtepunt van de storm ’s morgens om 09.00 uur al wat geluwd. Maar intussen was het leed geschied. Bomen moesten het ontgelden met nogal wat afgeknapte takken, die we in de baan en bij de holes hebben verwijderd. Uiteraard met inachtneming van NGF regel 15.1a, zonder straf “wegnemen van losse natuurlijke voorwerpen”. Hier en daar leek het wel of een veldslag had plaats gehad. Maar de wind had gelukkig geen vat op de combinatie van ons goede humeur, aangename temperatuur, droog weer en een baan die verder in uitstekende staat verkeerde. Nadien stond onze gastvrije Perry in het clubhuis klaar met koffie.
Joke en Theo bij de finish
Voor deze eerste Octo-dag van het herfst-seizoen had Ies twee starttijden verzorgd. Er waren nogal wat afmeldingen.Liesbeth Polman en Charles Ligtvoet sloegen om 09.02 sharp af. Zij bezwoeren bij hoog en bij laag op hole 10 geen birdie te hebben geslagen, maar hoe dan te verklaren dat er een jonge meeuw op apegapen in hun schootsveld lag? Joke van Geest heeft het stoffelijk overschot vervolgens met gepaste eerbied bij een nabij gelegen boom opgebaard. Hulde!
V.l.n.r. Liesbeth Polman, Ies van Geest, Theo Bouwman, Charles Ligtvoet, Joke van Geest, Ans de Graaf
In de Brasserie hielden we ons -zoals iedereen- uiteraard strikt aan de vigerende 1,5 meter regelgeving. De behaalde scores van de Octo-wedstrijd hedenmorgen waren: Joke 6, Theo 10, Charles 14 en Liesbeth 17 Stb., waarvoor ze een welverdiend applaus kreeg.
Een door Ies verzorgde en door alle aanwezigen gesigneerde kaart gaat heden naar Henny Dormits, die een week aan het ziekbed was gekluisterd.
Aan tafel werd even stil gestaan bij de nationale herdenking van 15 augustus 1945 bij het Indisch monument in den Haag. Een onzer was daarbij aanwezig en door menige RGC’er gespot op de rechtstreekse TV uitzending. Rutte vertelde thuis omringd te zijn door de herinneringen van zijn ouders, zussen en broers aan het leven in Indië en later Indonesië. WOII ginds is een onlosmakelijk onderdeel van onze gezamenlijke geschiedenis. Nu, 75 jaar na de Japanse capitulatie, geven we -aldus Rutte- de verhalen door. Van generatie op generatie. Ook de komende 75 jaar. Vervolgens hield leerlinge Maddy Batelaan van het Vrijzinnig Christelijk Lyceum in Den Haag een schrijnend verhaal over haar overgrootouders en grootouders, die tijdens de Japanse bezetting als buitenkamper moesten zien te overleven. Zij verzucht “Wij zijn van de derde en vierde generatie en geboren in Nederland. Wij dragen een hele wereld-geschiedenis in ons mee.” Knap verhaal voor een middelbare scholiere.
Veel leesplezier,
Jullie Chroniqueur