OCTO journaal nr. 62

OCTO JOURNAAL RGC


3 september 2021
62ste editie

 

Waarde  Octo’s

Het was een luisterrijke Octodag met een spannende golfwedstrijd over de 2de negen holes lus. Ondanks het feit dat de thermische zomer achter ons lag werden we door ons immer wel gezinde Goden zonder aanziens des persoons getrakteerd op veel zon en een aangename mediterrane temperatuur. Dei Salutem!

Gretig hebben de volgende acht gepassioneerde RGC-ers gebruik gemaakt van de door Ies gereserveerde drie starttijden:

  • 9:28 uur: Joke van Geest en Frits Hamel
  • 9:36 uur: Ans de Graaf, Dan Iverus en Charles Ligtvoet
  • 9:44 uur: Liesbeth Polman, Theo Bouwman en Ok Uhlenbeck

In opperbeste stemming slaagden we erin het parcours binnen het aangegeven tijdsbestek te spelen, waarna in de vertrouwde brasserie de resultaten bekend werden gemaakt. Onderstaande actiefoto is genomen door onze vertrouwde Bianca van het restaurant, die ons geroutineerd veelvuldig van drank en garnituur voorzag.

V.l.n.r. Ies, Theo, Joke, Ans, Ok, Charles en Liesbeth. Niet op de foto Frits en Dan die intussen huiswaarts waren gegaan

V.l.n.r. Ies, Theo, Joke, Ans, Ok, Charles en Liesbeth. Niet op de foto Frits en Dan die intussen huiswaarts waren gegaan

Na een korte introductie maakte de wedstrijdleiding de behaalde Stableford punten bekend:

Herinneringen

Joke verhaalt over camping Ockenburg toen het nog een echte camping was met veldjes voor tenten  en stacaravans door bosschages gescheiden. “Veel inwoners uit de binnenstad brachten hun zomer door op die camping. ‘s Winters werden de terreinen leeggehaald en speelden wij op de camping hele serieuze wedstrijden met prijzen als een zak spruiten van Westlandse tuinders, die trouwens ook meespeelden. De kans dat je een bal in een boom sloeg was ruim aanwezig. Zo gebeurde het dat met een golfmaatje van me. Toen zij onder de boom liep viel de bal naar beneden bovenop haar hoofd. Het was niet te geloven maar je zag de bult gewoon door haar haar groeien. Je begrijpt dat wij in het vervolg heel voorzichtig waren.”

Een min of meer identieke ervaring had Charles op de Jagorawi Golfcourse in Jakarta in 2011. Een slice met hilarische gevolgen. “Onder een schaduwrijke boom lunchten op het heetst van de dag  vijf  “grasmaaisters” als plotseling door een hoge slice mijn bal terecht komt in de kruin van de boom en vervolgens loodrecht naar beneden valt op het gevlochten rieten hoofddeksel van één van de dames. Als ik naderbij kom en in het Indonesisch naar mijn bal vraag wijst ze op haar hoofd en zegt dat ze een benjolan (buil) heeft. Schuchter bekijk ik haar hoofd, zie niets bijzonders en stel vast dat haar rieten hoofddeksel de schok gelukkig moet hebben opgevangen. Maar voor de haar toege-brachte schrik geef ik haar cash een paar biljetten van Rp 100.000, het equivalent aan inkomsten van zo’n 4 á 5 dagen fairway onderhoud. Glunderend en onder luid gegiechel van de andere dames ritst ze de biljetten uit mijn handen. Uit de smekende gebaren van de andere dames begreep ik dat ook zij meerdere identieke afzwaaiers van mij op hun hoofddeksel op hoge prijs zouden stellen.” Sic.

Rectificatie

In de vorige editie van het Octo Journaal stond dat Liesbeth sinds 1966 deelneemt aan de golfwedstrijden van de KVEO. Bij deze majeure tikfout past een mea culpa. Het jaartal moet zijn 1996, anders zou Liesbeth thans 110 jaar oud zijn, we weten wel beter (zie foto).

Jullie  Chroniqueur

Het zal je maar overkomen

Het zal je maar overkomen

Menu